La République Démocratique du Congo (RDC) est affectée par de nombreux conflits prenant des formes multiples et impliquant plus de deux cents groupes armés et autres acteurs armés (nationaux ou étrangers) présents sur le territoire. Les affrontements armés constituent la première cause de déplacement de population dans le pays.
La plupart des violations et atteintes des droits de l’homme ont été commises dans les provinces affectées par le conflit armé dans l’est du pays (provinces du Nord et du Sud-Kivu, Ituri) et affectent principalement les populations civiles. Des conflits se déroulent également dans les provinces du Kasaï et du Katanga de même qu’à l’ouest dans la province du Mai-Ndombe. Le conflit dans le Mai-Ndombe a des répercussions jusque dans les zones rurales de Kinshasa (commune de Maluku). Dans le courant du mois de janvier 2025, la coalition Alliance Fleuve Congo (AFC)/ Mouvement du 23 mars (M23) a intensifié les combats dans le Nord et le Sud Kivu. Le 26 janvier 2025, les troupes de l’AFC/M23 soutenues par les forces rwandaises sont entrées dans la ville de Goma. Le 14 février 2025, les troupes de l’AFC/M23 prenaient le contrôle de l’aéroport de Kavumu et deux jours plus tard elles occupaient la ville de Bukavu.
Concernant Kinshasa, des incidents sécuritaires sporadiques ont été relevés dans le courant de l’année 2024, notamment des manifestations, une tentative de coup d’état, une évasion de la prison de Makala, ou encore quelques incidents dans la zone rurale de Maluku en raison du conflit qui se déroule dans la province voisine du Mai-Ndombe. Le Bureau conjoint des Nations unies aux droits de l’homme considère la province de Kinshasa comme étant non affectée par les conflits armés. Depuis la détérioration de la situation sécuritaire à l’est en 2025, hormis les manifestations contre les ambassades occidentales, aucun incident sécuritaire majeur n’a été signalé à Kinshasa.
Beleid
Het beleid dat de commissaris-generaal voert, is gestoeld op een grondige analyse van nauwkeurige en actuele informatie over de algemene situatie in het land van oorsprong. Die informatie wordt op professionele manier verzameld uit verschillende objectieve bronnen, waaronder het EUAA, het UNHCR, relevante internationale mensenrechtenorganisaties, niet-gouvernementele organisaties, vakliteratuur en berichtgeving in de media. Bij het bepalen van zijn beleid baseert de commissaris-generaal zich derhalve niet alleen op de op deze website gepubliceerde COI Focussen opgesteld door Cedoca, dewelke slechts één aspect van de algemene situatie in het land van herkomst behandelen.
Uit het gegeven dat een COI Focus gedateerd zou zijn, kan bijgevolg niet worden afgeleid dat het beleid dat de commissaris-generaal voert niet langer actueel zou zijn.
Bij het beoordelen van een asielaanvraag houdt de commissaris-generaal niet alleen rekening met de feitelijke situatie zoals zij zich voordoet in het land van oorsprong op het ogenblik van zijn beslissing, maar ook met de individuele situatie en persoonlijke omstandigheden van de asielzoeker. Elke asielaanvraag wordt individueel onderzocht. Een asielzoeker moet op een voldoende concrete manier aantonen dat hij een gegronde vrees voor vervolging of een persoonlijk risico op ernstige schade loopt. Hij kan dus niet louter verwijzen naar de algemene omstandigheden in zijn land, maar moet ook concrete, geloofwaardige en op zijn persoon betrokken feiten aanbrengen.
Voor dit land is geen beleidsnota beschikbaar op de CGVS website.